Creative commons als instrument voor betere toegankelijkheid van overheidsgeo-informatie

Stel: een groepje studenten bedenken een simpele doch briljante toepassing waarvoor verschillende geo-informatie bestanden nodig zijn om deze toepassing te produceren.
De toekomst zal moeten uitwijzen of deze toepassing inderdaad zo briljant is maar onze studenten zijn ervan overtuigd dat het zeker de moeite van onderzoeken waard zal zijn. Aangezien het merendeel van de grote geo-informatie bestanden in handen van de verschillende overheden ligt, gaan onze ondernemende studenten op zoek naar deze bestanden. Zij komen al snel een aantal barrières tegen. Ten eerste moet men bij de juiste instantie aankloppen voor de juiste bestanden. Maar wie bezit en/of beheert welke bestanden? Ten tweede treffen ze dan een gebruikersovereenkomst waarin het niet altijd
even duidelijk is wat er wel of niet met de betreffende bestanden mag worden gedaan.
Mag een bestand gebruikt worden voor commerciële toepassingen of alleen voor eigen gebruik? Mag de informatie gecombineerd worden met die van andere leveranciers?
Kan een deel van een bestand worden gebruikt of moet een geheel bestand worden afgenomen? Hoe duur zijn de benodigde bestanden? Voordat voor alle benodigde bestanden aparte overeenkomsten zijn getekend, is er veel tijd en moeite verbruikt. Misschien zelfs wel teveel tijd en moeite voor onze studenten. Misschien hebben die intussen al besloten dat ze liever niet gaan investeren in hun toegevoegde waarde toepassing.