Kunnen gemeenten de gezondheid bevorderen door het stimuleren van actief reisgedrag? De resultaten van een padmodel

Actief reisgedrag (lopen en fietsen) draagt bij aan de mate van lichamelijke beweging en daarmee aan de lichamelijke en geestelijke gezondheid van mensen. Onderzoek naar actief reisgedrag richt zich meestal of op de determinanten van dit gedrag of op de gezondheidseffecten. Tot nu toe zijn er geen studies die beide groepen variabelen in één empirisch model integreren. Het doel van deze studie is om deze kloof te dichten door een padmodel te ontwikkelen en te schatten dat zowel de determinanten van actief reisgedrag als relevante gezondheidsresultaten omvat. Voor het schatten van het model gebruiken we geaggregeerde gegevens van (alle) Nederlandse gemeenten, 355 in totaal. De resultaten geven aan dat de aandelen van lopen en fietsen sterke positieve effecten hebben op de beschouwde gezondheidsuitkomsten, waaronder obesitas, diabetes, hartfalen en kanker. Ook laten de resultaten zien op welke bebouwde omgevingskenmerken gemeenten zich moeten richten als het doel is om de gezondheid te verbeteren via actief reisgedrag.Zo laat het model zien dat het verkleinen van de (gemiddelde) afstand tot basisscholen het meeste effect zal sorteren. Een andere beleidsrelevante bevinding is dat de bebouwde omgeving ook rechtstreeks invloed uitoefent op de gezondheid en (meestal) op een negatieve manier; vooral de mate van stedelijkheid heeft een negatief effect op verschillende gezondheidsindicatoren. Het is belangrijk om deze effecten te erkennen omdat ze in de tegenovergestelde richting lijken te werken dan de positieve effecten via actief reisgedrag.