Onzekerheid en mogelijke beleidsrichtingen voor gemeenten in aanleg van laadinfrastructuur voor elektrische auto’s

Elektrisch rijden is een van de oplossingen om fossiel energiegebruik terug te dringen en de luchtkwaliteit in steden te verbeteren. Gemeenten spelen, als verantwoordelijke voor de lokale openbare ruimte, een sleutelrol in de totstandkoming van de benodigde laadinfrastructuur voor elektrische voertuigen. Gemeenten die voor deze opgave staan, worden evenwel geconfronteerd met meervoudige onzekerheid. Vanuit de behoefte aan een adaptief beleid om met onzekerheid om te gaan, biedt dit artikel een handvat aan gemeenten op twee punten. Ten eerste, om het aantal benodigde laadpalen per buurt te kunnen schatten en ten tweede, om met concrete onzekerheden om te kunnen gaan in lerend beleid. We geven eerst een overzicht van onzekerheden en berekenen vervolgens op basis van landelijk beleid en technologische ontwikkeling vier scenario’s van vraag naar elektrische auto’s voor 2020 en 2025. De scenario uitkomstenvormen input voor een lokaal model waarmee het aantal benodigde laadpunten per buurt kan worden berekend. Uitgangspunt in het model is een energievergelijking waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen functies van de buurt en tussen demografische kenmerken.De bandbreedte in uitkomsten is groot, dit onderstreept de noodzaak van een adaptief beleid van gemeenten. Vervolgens richt de discussie zich op de vraag aan welke aspecten van EV beleidgemeenten een hoge waarde hechten. Dit vormt mede een uitgangspunt voor het opstellen van diverse beleidsrichtingen in een adaptief beleidskader. In een overzicht worden diverse soortenonzekerheid besproken, indicatoren/signalen voorgesteld en leeropties aangegeven. De conclusie is dat onzekerheid in vraag naar EV’s en in technologische ontwikkeling diepgaande gevolgenheeft voor de vraag naar laadinfrastructuur per buurt en hiermee is een meervoudige en actievemonitoring en eventueel bijstelling van beleid noodzakelijk.