بررسی ترجیحات کاربران در ارائه ی راهبردهای مداخله در فضای رها شده به عنوان یک پارک جیبی

روند سریع شهرنشینی مشکلات بسیاری در توسعه‌ی فضای شهری ایجاد می‌کند. در این میان زمین‌های نسبتا حاشیه‌ای و فضاهایی باقی-مانده تولید می‌شوند که امکان وقوع هرگونه ناهنجاری در آن‌ها وجود دارد. بنابراین بررسی نوع مداخلات در مقیاس کوچک در چنین فضاهایی، بر رفتار کاربر تأثیر گذاشته و می‌تواند تحت تأثیر ترجیحات استفاده‌کنندگان باشد. بر اساس نمونه‌های ارائه شده در سایر نقاط دنیا، این پژوهش با تکیه بر انتخاب یک نمونه از فضاهای رها شده در تهران، امکان ایجاد پارک جیبی را بررسی کرده است. به این منظور، برای یافتن مناسب‌ترین نوع مداخله در سایت انتخاب شده، مطالعه‌ی ترجیحات و اولویت‌های افراد ضروری است. با استفاده از مطالعه‌ای توصیفی- تحلیلی و بر اساس روش مقایسات زوجی، این مطالعه با هدف ارزیابی مداخله در اراضی خالی از جمله اولویت های ساکنین و نظرات کارشناسان انجام گرفت. پس از مطالعات انجام شده در زمینه‌ی ماهیت فضاهای رها شده، نظر 6 کارشناس مورد بررسی قرار گرفت. سپس به منظور تعیین اولویت کاربران، گزینه‌های انتخاب شده در مرحله اول، در پرسشنامه تصویری AHP گنجانیده شد. با تجزیه و تحلیل 165 پرسش‌نامه، اولویت نخست کاربران برای تبدیل یک فضای رها شده به پارک جیبی، در هر دو گروه خانم‌ها و آقایان، فضای آسایش بود و فضای ورزشی از کم‌ترین انتخاب برخوردار بود. اولویت استفاده از فضاهای باز شهری در گروه‌های سنی 20 تا40 متفاوت از سایر جامعه‌ی آماری بود. همچنین مقایسه‌ی گزینه‌های فضای نشستن با فضای آسایش، حاکی از اهمیت انتخاب نوع مبلمان شهری در پارک-های جیبی است. از آن‌جایی که فضاهای کوچک میان بلوک‌های شهری، برای ساکنین قابل دسترسی‌تر هستند، لازم است پارک‌های جیبی به منظور ایجاد فضاهای طبیعی در نظر گرفته شوند و به طور خاص، اولویت ساکنین در استفاده از فضاها در نظر گرفته شود، تا از این طریق، پویایی فضاهای محلی و تجدید حیات فضاهای رها شده امکان‌پذیر شود.

Rapid urbanization causes many problems in the development of urban spaces. One of the most important problems is the generation of relatively marginal areas and lost spaces in which anomalies can occur. Therefore, the type of small-scale interventions in such spaces influences user behavior and can be influenced by user preferences. Based on the examples presented in other parts of the world, the present study attempts to investigate the feasibility of establishing a pocket park by examining abandoned spaces in Tehran as the case study. So, to find the most proper type of intervention for the site selected, it is essential to investigate user preferences. The present study is descriptive-analytic research aiming to find the most proper intervention strategies for the vacant lands considering both the residents' preferences for urban intervention and the experts' opinions through pairwise comparisons. After recognizing the selected abandoned spaces, the opinions of six experts are examined. Next, to determine the user preferences, the options selected in the first step are included in a pictorial AHP questionnaire. Analyzing 165 questionnaires shows that in both men's and women's opinions, the intervention of relaxing spaces has the top priority and the last priority belongs to workout spaces. Those aged 20 to 40 have different priorities for urban open spaces from others. Also, comparing the two options of sitting space and relaxing space indicates the importance of the type of urban furniture used for pocket parks. Since small spaces between urban blocks, i.e. in-between spaces, are more accessible to residents, it is required to convert these spaces into natural spaces considering the residents' preferences to make the revitalization of abandoned spaces feasible and enhance the dynamics of local spaces.